อาชีพตัดอ้อย

     อ้อยถือเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญอีกอย่างหนึ่ง จึงทำให้ชาวบ้านหนองหนาวนิยมปลูกกันอย่างแพร่หลายรองลงมาจากยางพารา โดยอาชีพตัดอ้อยก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งของชาวบ้านหนองหนาว โดยจะคิดแรงเป็นหมัด หมัดล่ะประมาณ 10-20 บาทพอตัดเสร็จเจ้าของสวนอ้อยก็จะจ้างารถบรรทุกมาเอาอ้อยที่ตัดเสร็จไปขายที่โรงน้ำตาลอีกที พอตัดเสร็จหมดแล้วชาวบ้านก็จะเผาเพื่อให้อ้อยเกิดใหม่อีก

สวนอ้อย

อ้อยที่ตัดหมดแล้ว

อ้อยที่ตัดเส็จแล้ว

อ้อยที่พึ่งปลูก

อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนด

    อ่างเก้บน้ำห้วยชะโนดถือเป็นแหล่งน้ำที่ขนาดใหญ่ที่สุดของบ้านหนองหนาว และมีความสำคัญต่อชาวบ้านหนองหนาวอย่างมาก ทั้งในด้านเกษตรและด้านการประมง ในด้านการเกษตรก็คือพอถึงฤดูทำนา กรมชลประทานก็จะปล่อยน้ำมาตามคลองต่างๆ จึงทำให้ชาวบ้านหนองหนาวมีน้ำทำนา ส่วนในด้านการประมงก็คือชาวบ้านหนองหนาวก็จะไปหาปลาในอ่างเก็บน้ำห้วยชะโนดมาประกอบอาหารหรือนำไปขายเป็นรายได้ของครอบครัว

พื้นที่อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนด(ทิศเหนือ)

พื้นที่อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนด(ทิศใต้)

พื้นที่อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนด(ทิศตะวันตก)

ทางน้ำล้น

ออกกำลังกายยามเย็ม

     ตอนเย็นหลังเลิกเรียน เวลาประมาณ 17.00น. เด็กและเยาวชนบ้านหนองหนาว ก็จะมาออกกำลังเตะบอลในทุกๆเย็น ถือเป็นการใช้เวลาในเป็นประโยชน์ ไม่ไปใช้ทำอย่างอื่นที่ไม่ดี และยังช่วยให้ร่างกายแข็งแรงอีกด้วย ในบางครั้งก็ถือเป็นการซ้อมไปในตัว เพราะในแต่ปีทางองค์การบริหารส่วนตำบลก็จะมีการจัดการแข่งขันตลอด ประมาณปีล่ะ2-3ครั้ง

เด็กและเยาวชนกำลังเตะฟุตบอล

การเล่นกีฬาในเวลาว่าง

มีการแบ่งฝ่ายโดยการถอดเสื้อกับใส่เสื้อ

งานวันเด็ก

    ในวันเสาร์ที่สองของเดือนมกราคมของทุกปี เป็นวันเด็กแห่งชาติ ทางโรงเรียนบ้านหนองหนาวและโรงเรียนต่างๆในพื้นที่ใกล้เคียงก็จะจัดงานวันเด็กเป็นประจำทุกๆปี โดยจะจัดก่อนวันจริงหนึ่งวัน ในวันงานนั้นมีกิจกรรมมากมาย เช่น การแสดงของเด็กๆ เก้าอี้ดนตรี การแข่งขันฟุตบอล เพื่อพัฒนาคุณภาพของเด็กให้มีศักยภาพ มีความพร้อมทางด้านร่างกาย สติปัญญา อารมณ์และคุณธรรมจริยธรรม เพื่อนำไปใช้พัฒนาประเทศต่อไป

การแข่งขันฟุตบอล

เก้าอี้ดนตรี

ขนมและของรางวัล

การแสดงของเด็กๆ

อาชีพกรีดยางพารา

      อาชีพกรีดยางพาราเป็นอาชีพอีกอย่างหนึ่งที่แพร่หลายในบ้านหนองหนาวและหมู่บ้านใกล้เคียง เพราะเป็นอาชีพที่สามารถสร้างรายได้จำนวนมากให้กับชาวบ้านหนองหนาว ขณะนี้มีการปลูกยางพาราเพิ่มมากขึ้นทำให้ทุกพื้นที่ปกคลุมด้วยต้นยางพาราที่กำลังเจริญเติบโต โดยช่วงเวลาในการกรีดยางพารานั้นจะเป็นช่วงเวลาตั้งแต่ 06:00 - 08:00 น. เนื่องจากเป็นช่วงเวลาท่ี่สามารถเห็นต้นยางได้ชัดเจนและยังได้ปริมาณน้ำยางใกล้เคียงกับการกรีดในช่วงตอนเช้ามืด แต่การกรีดยางในช่วงเวลา 01:00 - 04:00 น. จะทำให้ได้ปริมาณน้ำยางมากกว่ากรีดตอนเช้าประมาณร้อยละ 4-5 แต่มีข้อเสียคือ ง่ายต่อการกรีดเนื้อเยื่อเจริญเติบโตและทำให้เกิดโรคหน้ายางอีกด้วย

ชาวบ้านกำลังกรีดยางพารา

สวนยางพารา

น้ายางพารา

อุปกรณ์กรีดยางพารา

การประมง

     เนื่องจากบ้านหนองหนาวตั้งอยู่ใกล้อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนดและมีแหล่งน้ำมากมาย นอกจากจะใช้ในการเกษรแล้ว อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนดและแหล่งน้ำต่างๆยังมีปลาชุกชุม ซึ่งเป็นปลาที่มีมาจากแหล่งน้ำอื่นและปลาที่นำมาปล่อยโดยนำปลาจากโครงการต่างๆที่ทางจังหวัดจัดขึ้น และคนในหมู่บ้านยังสามารถเลี้ยงชีพโดยการประมง โดยจะล่องเรือไปตามผิวน้ำ แล้วจะทอดแห่เพื่อจับปลามาประกอบอาหาร หรือขายเป็นรายได้เสริม

ชาวกำลังงมหาปลาในน้ำ

ชาวบ้านกำลังล่องเรือหาปลา

อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนด

อาชีพขุดมันสำปะหลัง

    ชาวบ้านหนองหนาวมีการดำรงค์ชีวิตอยู่ร่วมกับธรรมชาติ และมีอาชีพด้วยการทำการเกษตร ดังเช่นอาชีพทำนาและกรีดยางดังที่กล่าวมาข้างต้น แต่นอกฤดูกาลทำนาชาวบ้านก็หันมาทำอาชีพอย่างอื่น เช่น การขุดมันสำปะหลัง โดยมันสำปะหลังที่เหมาะแก่การขุดจะมีอายุประมาณ 1 ปี ซึ่งจะมีปริมาณแป้งที่สูงตามความต้องการของโรงงาน และมีผลต่อราคามันสำปะหลังอีกด้วย วิธีการขุดนั้นชาวบ้านจะตัดลำต้นเก็บไว้ปลูกในปีหน้า จากนั้นจะใช้ที่งัดมันสำปะหลังถอนขึ้นมาและจะตัดเอาเฉพาะส่วนหัวมันสำปะหลังซึ่งมีปริมาณแป้งสูง สามารถนำไปขายได้โดยใช้รถไถหรือรถสิบล้อบรรทุกไปขายที่โรงงานหรือร้านที่รับซื้อใกล้บ้าน

ชาวบ้านกำลังขุดมันสำปะหลัง

มันสำปะหลัง

สวนมันสำปะหลัง

ตลาดนัดยางพาราบ้านหนองหนาว

      ในปัจจุบันนอกจากจะประกอบอาชีพทำนาแล้ว ชาวบ้านหนองหนาวยังมีประกอบอาชีพกรีดยางด้วย ซึ่งมีการปลูกกันอย่างแพร่หลาย ทำให้มีพ่อค้ากลางมาซื้อขี้ยางถึงสวนไม่ทั่วถึงเหมือนแต่ก่อน จึงทำให้ชาวบ้านที่มีอาชีพกรีดยางมีรวมตัวกันก่อตั้งตลาดยางพาราแห่งนี้ขึ้น ซึ่งขี้ยางที่ชาวบ้านนำมาในแต่ล่ะครั้งจะต้องกรีดยางไม่ต่ำกว่า 6 ครั้งหรือประมาณ 9 วัน คิดเป็น 3 วัน กรีด 2 ครั้ง ส่วนราคาขี้ยางนั้นก็จะอยู่ที่ประมาณ 30-35 บาท

ตลาดนัดยางพาราบ้านหนองหนาว

ขี้ยางที่ชาวบ้านเอามาขาย

สวนยางพารา

อาหารของชาวบ้าน

     อาหารของชาวบ้านหนองหนาว ส่วนใหญ่มีลักษณะที่เรียบง่าย เพราะวัตถุดิบที่ใช้ในการประกอบอาหาร ส่วนมากจะหาได้ง่ายตามป่า สวน ทุ่งนา วัตถุดิบที่ชาวบ้านหาได้ก็จะมี หน่อไม้ เห็ด ผักต่างๆ ฯลฯ ทำให้ชาวบ้านมีการประกอบอาหารที่แตกต่างกัน และประกอบอาหารในแบบของตนเอง จึงทำให้รสชาติอาหารในแต่ล่ะครอบครัวมีความแตกต่างกัน อาหารที่ชาวบ้านนิยมรับประทานก็จะมี แกงหน่อไม้ ส้มตำ อ่อมบอน ไข่เจียว เป็นต้น

อ่อมบอน

แกงหน่อไม้

ไข่เจียว

ส้มตำ

วันขึ้นปีใหม่

     ในวันที่ 1 มกราคมของทุกปี ซึ่งเป็นวันขึ้นปีใหม่ชาวบ้านหนองหนาวจะพากันเก็บกวาดบ้านเรือนให้สะอาด เป็นการปัดเป่าสิ่งไม่ดีจากปีเก่าออกไปจากบ้าน และลงไปทำบุญตักบาตรที่วัดโพธิ์ชัย บ้านหนองหนาว เป็นประจำทุกปี ซึ่งในแต่ล่ะปีชาวบ้านจะลงมาทำบุญกันอย่างมากมาย เป็นการเสริมบุญบารมีต้อนรับปีใหม่ และอุทิศส่วนกุศลไปให้แก่ญาติที่ล่วงลับ 

เครื่องใส่บาตร

ชาวบ้านที่มาทำบุญ

ชาวบ้านกำลังใส่บาตร